Children of the Sea รุกะผจญภัยโลกใต้ทะเล เป็นภาพยนตร์เเอนิเมชันญี่ปุ่นที่กำกับโดย วาตานาเบะ อายูมุ (Watanabe Ayumu) เป็นภาพยนตร์อนิเมะที่สร้างจากมังงะชื่อเดียวกันของ Igarashi Daisuke บอกเล่าเรื่องราวของเด็กสาวชื่อ รุกะ ผู้ซึ่งถูกดึงดูดไปยังโลกลึกลับของท้องทะเล รูกะได้พบกับเด็กชายปริศนาสองคนชื่ออุมิและโซระ ผู้ซึ่งได้รับการเลี้ยงดูจากพะยูนและมีความเชื่อมโยงอย่างลึกซึ้งกับมหาสมุทร โลกแห่งใต้ท้องทะเลที่แสนสวยงาม

ผลงานของวาตานาเบะ อายูมุ ผู้ซึ่งเคยกำกับงานเเอนิเมชันที่แสนจะโด่งดังมาเเล้วหลายเรื่อง อย่าง Doraemon the Movie: Nobita’s Dinosaur (2008) เเละ Doraemon the Movie: Nobita and the Green Giant Legend (2006) โดยในครั้งนี้เขาได้มากำกับเรื่อง Children of the Sea ซึ่งดัดเเปลงมาจากหนังสือการ์ตูนในชื่อเดียวกัน เเต่งโดย อิงาราชิ ไดสุเกะ (Igarashi Daisuke)

และขณะที่ไปหาพ่อของเธอที่พิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำที่เขาทำงานอยู่ เธอกำลังยืนอยู่หน้าพิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำขนาดใหญ่ ที่เต็มไปด้วยฝูงปลา และเธอได้พบกับเด็กชายลึกลับสองคนชื่ออุมิและโซระ พวกเขาทั้งสองได้รับการเลี้ยงดูโดยพะยูน ซึ่งเป็นสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมในทะเล ซึ่งพ่อของรุกะบอกเธอแบบนั้น

รุกะ อุมิ และ โซระ มีความสามารถสื่อสารกับสิ่งมีชีวิตในทะเลได้ ด้วยความทึ่งในความสามารถพิเศษของพวกเขา รุกะจึงทำความรู้จักกับอุมิและโซระ และเธอค้นพบว่าพวกเขามีความสามารถในการสื่อสารกับสัตว์ทะเลและสามารถสัมผัสได้ถึงการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมของมหาสมุทรได้จริงๆ เมื่อรุกะใช้เวลากับพวกเขามากขึ้น เธอก็เริ่มประสบกับปรากฏการณ์แปลกๆ และพบกับปรากฏการณ์ลึกลับใต้น้ำ

อุมิ เป็นหนึ่งในชายลึกลับที่ รุกะ พบกันที่พิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำ เขาได้รับการเลี้ยงดูจากพะยูนและมีความเชื่อมโยงอย่างลึกซึ้งกับมหาสมุทร อุมิมีความสามารถในการสื่อสารกับสัตว์ทะเลและสัมผัสได้ถึงการเปลี่ยนแปลงของท้องทะเล เขาเป็นคนสุขุม รอบคอบ

โซระ เป็นเด็กอีกคนที่รุกะพบที่พิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำ เช่นเดียวกับอุมิ เขาได้รับการเลี้ยงดูจากพะยูนและมีความผูกพันอย่างลึกซึ้งกับมหาสมุทร โซระแสดงออกและขี้เล่นมากกว่าเมื่อเทียบกับอุมิ

เมื่อตัวละครอุมิเเละโซระปรากฎตัวขึ้น พฤติกรรมน่าสงสัยต่างๆ ที่เราได้เห็นเรื่องราวต่างๆ ที่เราได้ยินได้สร้างคำถามในหัวขึ้นมามากมาย เเละในขณะที่ทุกอย่างกำลังน่าสนใจ หนังเรื่องนี้ก็ได้ประกาศให้ผู้ชมอย่างเราได้ทราบว่า “เราจะเฉลยคำถามที่ทุกท่านคาใจกันในช่วงท้ายนะ” หลังได้ยินเช่นนี้ความรู้สึกตลอดทั้งช่วงกลางเรื่องจึงกลายเป็นเพียงการรอคอย เเต่ทว่าหนังก็ไม่ได้จะปล่อยให้เรารอไปเรื่อยๆ โดยจะเริ่มเล่าในส่วนที่เป็นพล๊อตรองให้เห็นถึงปัญหาของทั้งตัวละครหลักเเละสมบทให้ชัดเจนยิ่งขึ้น เเละให้เวลาเด็กๆ ทั้งสามคนได้สร้างความผูกพันธ์กัน

เเต่ถึงอย่างนั้นหนังกลับทำได้ดูเรื่อยๆ เนือยๆ กว่าที่คิด เเละช่วงนี้ก็ค่อนข้างนานด้วย จนกระทั่งช่วงท้ายที่รอคอยได้เริ่มต้น ความรู้สึกชวนติดตามกลับมาอีกครั้งระหว่างที่หนังกำลังค่อยๆ เดินทางไปสู่จุดไคลเเมกซ์ จนในที่สุดพอหนังเดินทางไปถึงจุดนั้น เราผู้ชมก็ถึงกับต้องตกตะลึงกับความอลังการงานสร้างที่ดูเเล้วอดคิดไม่ได้ว่าต้องทำขนาดนี้เลยหรือ เเสดงว่าบทสรุปต้องยิ่งใหญ่มากเเน่ๆ เเละในขณะที่กำลังชมภาพเพลินๆ พร้อมกับเตรียมรอฟังเฉลยของคำถามที่ค้างคาใจ

โชว์เเฟนตาซีชุดใหญ่ก็ได้เริ่มต้นขึ้น ภาพที่นำเสนอออกมานั้นดำดิ่งลงไปลึกยิ่งกว่าท้องทะเลเเละลอยสูงเหนือกว่าท้องฟ้า คือมีการนำเสนอภาพที่อาร์ตมากจนทำให้ผู้ชมรู้สึกว่ายากที่จะเข้าใจ เเละเนื้อหาที่เปิดเผยออกนั้นก็มีความเเฟนตาซีผสมกับวิทยาศาสตร์มากๆ จนทำให้บางฉากทำเอานึกว่ากำลังดูสารคดีเลยทีเดียว

หลังเหตุการณ์ทุกอย่างจบลงพร้อมกับความงุนงงว่าเกิดอะไรขึ้น ตัวหนังเองก็ไม่ได้ใจร้ายเเต่อย่างใดมีการอธิบายเพิ่มเติมเพื่อช่วยให้เราเข้าใจภาพล้ำๆ ที่เห็นได้ง่ายขึ้น เเต่ในทางกลับกันพอได้ฟังเหตุผลเเล้วกลับทำให้ความรู้สึกร่วมดรอปลงจนเผลอคิดไปว่าจำเป็นต้องเล่นใหญ่ขนาดนี้เลยหรือ? ถ้ามองอีกมุมการปล่อยไว้ให้คนดูไปทำความเข้าใจกันเองอาจส่งผลดีกว่านี้ก็ได้